Η Βεβαιότητα της Σωτηρίας

Είχε σκαρφαλώσει σ' ένα δένδρο επειδή ήταν κοντός στο ανάστημα, όταν έμαθε ότι από εκει θα περνούσε ο Χρι-στός. Εκείνος μόλις τον είδε τον κάλεσε να κατέβη για να φιλοξενηθεί στο σπίτι του. Εκείνος αμέσως το κάνει, υποσχόμενος μετανοιωμένος να αποδώσει πίσω σ' όποιον είχε κλέψει και αδικήσει.Τότε ο Χριστός είπε: "Σήμερα έγινε σωτηρία σ'αυτό το σπίτι". Πρόκειται για την ιστορία του Ζακχαίου του αρχιτελώνη που περιγράφεται στο(Λουκ.19:1- 10) Παρόμοιο περιστατικό και με τον ένα ληστή στο σταυρό, δίπλα στο Χριστό. Όταν μετανοιωμένος είπε με πίστη: "Θυμήσου με Κύριε, όταν έλθεις στη Βασιλεία σου", ο Χριστός του είπε "Αλήθεια σου λέγω, σήμερα θα είσαι μαζί Μου στον παράδεισο" (Λουκ. 22:40-43). Αυτά κι άλλα πολλά χωρία στο Λόγο του Θεού φανερώ νουν πολύ καθαρά μια μεγάλη αλήθεια. Ότι δηλαδή η συγχώ-ρεση και σωτηρία του ανθρώπου, δεν είναι γεγονός που συμβαίνει και επιβεβαιώνεται μόνο μετά το θάνατο του ανθρώπου ή στην τελική κρίση. Η σωτηρία από την αμαρτία και τις συνέπειές της, είναι έργο της χάρης του Θεού που αρχίζει στη καρδιά κάθε αμαρτωλού, την στιγμή που συναισθανόμενος την αμαρτωλότητά του επιστρέφει μετανοιωμένος κι εμπιστεύεται τη ζωή και σωτηρία του στο Χριστό και στο εξιλαστήριο έργο Του πάνω στο σταυρό.Το σωτήριο αυτό έργο, θα ολοκληρωθεί όταν ξανάρθει ο Χριστός, με την ανάσταση των νεκρών.
Εν τούτοις καλείται ο αληθινός πιστός να γεύεται κι απολαμβάνει ευχαριστώντας τον Θεό γι' αυτή τη σωτήρια χάρη που του προσφέρει. Ο Λόγος του Θεού τον παροτρύνει νά 'ναι από τώρα βέβαιος για την αιώνια σωτηρία του. "Με τη χάρη ΕΙΣΘΕ ΣΩΣΜΕΝΟΙ δια της πίστεως. Κι αυτό δεν προέρχεται από σας, είναι Θεού δώρο, όχι από έργα για να μη καυχηθεί κανείς,. Εγραψα σε σάς που πιστεύ-ετε στ' όνομα του Υιού του Θεού για ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ ΕΧΕΤΕ ζωή αιώνια" (Εφ.2:8,9, Α΄Ιωάν.5:13). Η βεβαιότητα της σωτηρίας πηγάζει κυρίως, από την μαρτυρία του Θεού στο Λόγο Του και στην καρδιά του πιστού δια του Αγίου Πνεύματος. Είναι η αλήθεια που μόνο μπορεί να φέρει ειρήνη, χαρά, δύστο Θεό και στον πλησίον.Η γνήσια λατρεία και υπηρεσία μας στον Θεό, προυποθέτει το ελατήριο της ελεύθερης όχι αναγκαστικής, αλλά χαρούμενης και ειλικρινούς αγάπης. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη πηγή αγάπης, χαράς και ευγνωμοσύνης προς τον Θεό, στην καρδιά του αληθινού χριστιανού, από το να 'ναι βέβαιος για την σωτηρία του, με τη χάρη Του. "Μη χαίρεστε ότι τα πνεύματα υποτάσσονται σ'εσάς, αλλά να χαίρεστε μάλλον ότι τα ονόματά σας γράφησαν στους ουρανούς" (Λουκ.10:20), είπε ο Χριστός.Γιατί όμως πολλοί θεωρούν, ότι κανείς δεν μπορεί να'ναι ποτέ του βέβαιος, σ' αυτή την ζωή για τη σωτηρία του; Η απάντηση είναι πολλή α-πλή. Διότι νομίζουν ότι θα μπορέσουν τελικά να σωθούν (αν σωθούν) και με τα καλά έργα τους, όχι με τη χάρη του Θεού ή στην καλύτερη περίπτωση με τα έργα τους και την χάρη του Θεού. Χάρη δε του Θεού εννοούν την εκτέλεση των διαφόρων μυστηρίων και θρησκευτικών τους καθηκόντων, όσο καλά κι αν είναι αυτά.
Όμως με τον Ανορθόδοξο κι αντιευαγγελικό αυτό τρόπο, είναι λογικό ότι κανείς ποτέ του δεν μπορεί να 'ναι βέβαιος για την σωτηρία του. Κι αυτό όχι μόνο διότι το απορρίπτει η Αγία Γραφή, όπως προαναφέραμε, αλλά έχει το λογικό επακόλουθο, ότι εάν καθ' υπόθεση, η σωτηρία του ανθρώπου εξαρτάται κι από την υπακοή και τα καλά του έργα,τότε κανείς ειλικρινής σ' αυτή τη ζωή, δεν μπορεί να 'ναι βέβαιος για την τελειότητα κι επάρκεια των καλών του έργων και υπακοής που απαι- τεί απ' τον καθένα μας ο Πανάγιος Θεός, ο Οποίος, "και στους αγγέλους Του βρίσκει ελάττωμα,. Διότι όσοι είναι εξ έργων Νόμου(του Θεού), είναι κάτω από την κατάρα Του, διότι είναι γραμμένο, καταραμένος όποιος δεν υπακούει Σ' ΌΛΑ όσα είναι γραμμένα, ώστε να τα εκτε λεί,...Διότι όποιος φυλάξει όλο το Νόμο και φταίξει σε ένα, έγινε ένοχος πάντων" (Ιώβ 4:18, Γαλ.3:10, Ιάκ.1:27).
Αρα είναι φανερό, ότι βεβαιότητα σωτηρίας, σ' αυτή τη ζωή, μπορεί να 'χει, μόνο αυτός που στηρίζεται με πίστη, μόνο στο Χριστό και την εξιλαστήρια θυσία Του στο σταυρό, για τη συγχώρεση των αμαρτιών του, ελπίζοντας έτσι στη χάρη και αξιοπιστία του Θεού και του Λόγου Του κι όχι στα καλά του έργα ή θρησκευτικότητά του.
Μόνο έτσι μπορεί να'χει ειρήνη με το Θεό και να υπη-ρετεί Αυτόν και τους συνανθρώπους του, με το καθαρό ελατήριο της αυτοπροαίρετης αγάπης και ευγνωμοσύνης. "Αφού λοιπόν δικαιωθήκαμε με την πίστη, έχουμε ειρήνη με το Θεό, δια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού... Διότι αν η δικαίωση (σωτηρία), γίνεται με το Νόμο, τότε ο Χριστός μάταια πέθανε... Τώρα εν Χριστώ ισχύει μόνο πίστη που ενεργοποιείται από αγάπη" (Ρωμ. 5:1, Γαλ. 2:21, 5:6).