ΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟ ΑΓΓΙΓΜΑ
2020-11-28
Ζούμε κάτι πρωτόγνωρο τους τελευταίους μήνες λόγω της πανδημίας του κοροναϊού. Κι αυτό θα συνεχιστεί για αρκετό καιρό λένε οι ειδικοί μέχρι να βρεθεί το κατάλληλο εμβόλιο. Πρόκειται για το κυριότερο μέτρο προφύλαξης που είναι η αποφυγή προσωπικής ανθρώπινης επαφής, κρατώντας απόσταση τουλάχιστον ενάμισυ μέτρου. Κι αυτό είναι λογικό και αναπόφευκτο εάν κάποιος που δεν έχει μολυνθεί από τον ιό, να αποφεύγει κάποιον που πιθανόν είναι μολυσμένος. Δυστυχώς όμως αυτό έχει και αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχολογία κι όχι μόνο, κάθε άνθρώπου, ιδιαίτερα σε μοναχικούς ανθρώπους. Το ζούμε στην καθημερινότητά μας στον δρόμο και αλλού. Αποφεύγεις τον συνάνθρωπό σου σαν να είναι λεπρός! Κι ο χειρότερος κίνδυνος είναι να πάμε στο άκρο και να χάσουμε κάθε ενδιαφέρον για το συνάνθρωπό μας, ιδιαίτερα όσων έχουν ανάγκη. Ευχαριστούμε τον Θεό που μπορούμε τουλάχιστον με τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα να επικοινωνούμε, μην αμελώντας
βέβαια και την προσωπική έστω από κάποια απόσταση. Παρόμοιες καταστάσεις υπήρχαν και στο παρελθόν στις μέρες του Χριστού, αλλά και πιο πριν όπως διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο. Έτσι έπρεπε να απομακρυνθούν οι νοσούντες από διάφορες μεταδοτικές ασθένειες όπως η λέπρα, μέχρι την πλήρη ίασή τους.Υπήρχε ειδική διαδικασία αυστηρής απομόνωσης αυτών και αποφυγή κάθε επαφής με τους υγιείς (Λευιτ. 13: 45, 46).Στην Αγία Γραφή σε πολλές περιπτώσεις παρομοιάζεται η ασθένεια της λέπρας με την αμαρτία, η οποία κρατά σε απόσταση τον αμαρτωλό άνθρωπο όπως όλοι μας, από τον απείρως καθαρό και Άγιο Θεό. Κάθε άνθρωπος γεννιέται με την προπατορική αμαρτία και συνεχίζει να είναι δούλος της. Έτσι ο Άγιος και Δίκαιος Θεός, δεν μπορεί να έχει κοινωνία μαζί του, αλλά ούτε κι ο αμαρτωλός άνθρωπος το επιθυμεί, με αποτέλεσμα την δίκαιη καταδίκη του στην τελική κρίση. Ο Θεός όμως είναι επίσης καλός, φιλεύσπλαχνος, γεμάτος αγάπη και έλεος για τον αμαρτωλό. Και αυτό φανερώθηκε ιδιαίτερα με τον ερχομό του Χριστού. Ο Θεός στο Πρόσωπο του Υιού Του έγινε και άνθρωπος για να πλησιάσει, αγγίξει τον αμαρτωλό και συμφιλιωθεί μαζί του. Ο Χριστός εδώ στη γη, ποτέ δεν φοβήκηκε ούτε δίστασε να παραβλέψει τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης και να αγγίξει από αγάπη, νεκρούς, λεπρούς και από όποια άλλη μεταδοτική ασθένεια νοσούσαν, με σκοπό να τους γιατρέψει, παρηγορήσει και σώσει. Διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο μια περίπτωση, όταν τον πλησίασε ένας λεπρός λέγοντάς Του με πίστη, «Κύριε, αν θέλεις μπορείς να με καθαρίσεις. Και ο Ιησούς απλώσας το χέρι Του άγγιξε αυτόν λέγοντας, «θέλω να καθαριστείς». Κι αμέσως καθαρίστηκε η λέπρα του» (Ματθ. 8:2, 3). Αλλά και μετά την ανάσταση και ανάληψή Του στον ουρανό, ο Χριστός εξανα αγγίζει για ενθάρρυνση, δύναμη και σωτηρία, όπως τον εξόριστο στην Πάτμο Απόστολο Ιωάννη, «Και μόλις Τον είδα, έπεσα στα πόδια Του σαν νεκρός και έβαλε το δεξί Του χέρι πάνω μου λέγοντας, «Μη φοβού, Εγώ είμαι ο πρώτος κι ο έσχατος»(Αποκ.1:17). Αγαπητέ, - μου, ο Χριστός μετά τον εξιλαστήριο θάνατό Του για τις αμαρτίες μας και την ανάσταση και υπερύψωσή Του στα δεξιά του Πατέρα, είναι ο Μοναδικός Μεσίτης Είναι Αυτός δηλαδή που σαν αναμάρτητος Άνθρωπος παίρνει το χέρι του αμαρτωλού που ειλικρινά μετανοεί κι επιστρέφει με πίστη και το χέρι του Θεού Πατέρα και τον συμφιλιώνει! «..αν και εχθροί συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό με τον θάνατο του Υιού Του..Αυτός είναι η ειρήνη μας, ο Οποίος έκανε τα δύο ένα»(Ρωμ.5: Eφ.2:14). Είναι ο Ίδιος τώρα που απλώνει κι εσένα το χέρι να σ' αγγίξει, ενθαρρύνει κι ιδιαίτερα σώσει απ' την μέλλουσα οργή. Ανταποκρίσου με πίστη στην αγάπη Του!
βέβαια και την προσωπική έστω από κάποια απόσταση. Παρόμοιες καταστάσεις υπήρχαν και στο παρελθόν στις μέρες του Χριστού, αλλά και πιο πριν όπως διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο. Έτσι έπρεπε να απομακρυνθούν οι νοσούντες από διάφορες μεταδοτικές ασθένειες όπως η λέπρα, μέχρι την πλήρη ίασή τους.Υπήρχε ειδική διαδικασία αυστηρής απομόνωσης αυτών και αποφυγή κάθε επαφής με τους υγιείς (Λευιτ. 13: 45, 46).Στην Αγία Γραφή σε πολλές περιπτώσεις παρομοιάζεται η ασθένεια της λέπρας με την αμαρτία, η οποία κρατά σε απόσταση τον αμαρτωλό άνθρωπο όπως όλοι μας, από τον απείρως καθαρό και Άγιο Θεό. Κάθε άνθρωπος γεννιέται με την προπατορική αμαρτία και συνεχίζει να είναι δούλος της. Έτσι ο Άγιος και Δίκαιος Θεός, δεν μπορεί να έχει κοινωνία μαζί του, αλλά ούτε κι ο αμαρτωλός άνθρωπος το επιθυμεί, με αποτέλεσμα την δίκαιη καταδίκη του στην τελική κρίση. Ο Θεός όμως είναι επίσης καλός, φιλεύσπλαχνος, γεμάτος αγάπη και έλεος για τον αμαρτωλό. Και αυτό φανερώθηκε ιδιαίτερα με τον ερχομό του Χριστού. Ο Θεός στο Πρόσωπο του Υιού Του έγινε και άνθρωπος για να πλησιάσει, αγγίξει τον αμαρτωλό και συμφιλιωθεί μαζί του. Ο Χριστός εδώ στη γη, ποτέ δεν φοβήκηκε ούτε δίστασε να παραβλέψει τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης και να αγγίξει από αγάπη, νεκρούς, λεπρούς και από όποια άλλη μεταδοτική ασθένεια νοσούσαν, με σκοπό να τους γιατρέψει, παρηγορήσει και σώσει. Διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο μια περίπτωση, όταν τον πλησίασε ένας λεπρός λέγοντάς Του με πίστη, «Κύριε, αν θέλεις μπορείς να με καθαρίσεις. Και ο Ιησούς απλώσας το χέρι Του άγγιξε αυτόν λέγοντας, «θέλω να καθαριστείς». Κι αμέσως καθαρίστηκε η λέπρα του» (Ματθ. 8:2, 3). Αλλά και μετά την ανάσταση και ανάληψή Του στον ουρανό, ο Χριστός εξανα αγγίζει για ενθάρρυνση, δύναμη και σωτηρία, όπως τον εξόριστο στην Πάτμο Απόστολο Ιωάννη, «Και μόλις Τον είδα, έπεσα στα πόδια Του σαν νεκρός και έβαλε το δεξί Του χέρι πάνω μου λέγοντας, «Μη φοβού, Εγώ είμαι ο πρώτος κι ο έσχατος»(Αποκ.1:17). Αγαπητέ, - μου, ο Χριστός μετά τον εξιλαστήριο θάνατό Του για τις αμαρτίες μας και την ανάσταση και υπερύψωσή Του στα δεξιά του Πατέρα, είναι ο Μοναδικός Μεσίτης Είναι Αυτός δηλαδή που σαν αναμάρτητος Άνθρωπος παίρνει το χέρι του αμαρτωλού που ειλικρινά μετανοεί κι επιστρέφει με πίστη και το χέρι του Θεού Πατέρα και τον συμφιλιώνει! «..αν και εχθροί συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό με τον θάνατο του Υιού Του..Αυτός είναι η ειρήνη μας, ο Οποίος έκανε τα δύο ένα»(Ρωμ.5: Eφ.2:14). Είναι ο Ίδιος τώρα που απλώνει κι εσένα το χέρι να σ' αγγίξει, ενθαρρύνει κι ιδιαίτερα σώσει απ' την μέλλουσα οργή. Ανταποκρίσου με πίστη στην αγάπη Του!